dziwaczeć

dziwaczeć
dziwaczeć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa, dziwaczećeję, dziwaczećeje, dziwaczećczał, dziwaczećczeli {{/stl_8}}– zdziwaczeć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'stawać się człowiekiem o dziwacznych przyzwyczajeniach, dziwakiem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Na tym odludziu z każdym dniem coraz bardziej dziwaczeje. Na starość kompletnie zdziwaczał. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • dziwaczeć — ndk III, dziwaczećeję, dziwaczećejesz, dziwaczećej, dziwaczećczał, dziwaczećeli «stawać się dziwakiem, nabierać dziwacznych przyzwyczajeń» Żyjąc z daleka od ludzi dziwaczał coraz bardziej …   Słownik języka polskiego

  • dziwaczenie — n I rzecz. od dziwaczeć, dziwaczyć …   Słownik języka polskiego

  • zdziwaczeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dziwaczeć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”